Onderzoek
Beste Mensen

Voorafgaand aan onze voorstellingen doen we onderzoek. In dit geval hebben we onderzoek gedaan naar klimaatspeeches. Je hebt ze in allerlei soorten en maten. De één probeert te verbinden, de ander juist te ontwrichten: klimaatspeeches. Al bijna een halve eeuw worden ze op allerlei conferenties en podia uitgesproken: van wereldleiders tot wetenschappers en activisten. Allemaal anders van toon, maar wat ze verbindt is een gevoel van urgentie en oproep tot verandering.

Club van Rome

In 1968 komt in Rome een groep wetenschappers, zakenmensen en staatslieden uit allerlei werelddelen samen om de problemen waar de mensheid voor staat te onderzoeken. Om dit te doen wil deze Club van Rome het wereldsysteem in een model vatten. Met de financiële steun van Volkswagen Stiftung wordt onder leiding van Dennis Meadows een project opgezet waar de relatie en wisselwerking tussen vijf factoren wordt onderzocht: bevolkingsgroei, voedselproductie, industrialisatie, uitputting van natuurlijke hulpbronnen en vervuiling van het milieu.

Grenzen aan de Groei

De Club van Rome publiceert de bevindingen in een rapport: Grenzen aan de Groei. De toekomstscenario’s die zij schetsen tonen dat de mens op haar huidige koers in rap tempo de aarde uitput en vervuilt. De conclusies liegen niet: oneindige groei op een eindige planeet is onmogelijk. Het slaat in als een bom.

Onmiddellijk leidt het rapport over de hele wereld tot oproer. Miljoenen exemplaren worden verkocht, in meer dan dertig talen. Kranten publiceren artikelen over het onderzoek en de voorspellingen die worden gedaan, politici nemen de alarmerende cijfers mee naar hun debatten. Er ontstaat een bewustzijn dat de huidige manier van omgaan met de aarde, de uitstoot die bij onze productie vrijkomt, de eindigheid van grondstoffen, het veranderende klimaat, niet houdbaar zijn. Het ecologische probleem komt bovenaan de politieke agenda te staan.

‍Dat het een mondiale kwestie is en niet een die is af te doen als een lokaal probleem leidt ertoe dat landen van over de hele wereld zich samen beginnen te buigen over hoe dit aan te pakken. Wetenschappelijke organisaties krijgen mandaten, werkgroepen worden in het leven geroepen en op internationale conferenties komen wereldleiders bij elkaar om te onderhandelen over afspraken die klimaatverandering kunnen voorkomen.

Vijftig jaar later

Nu, vijftig jaar later, is er veel veranderd en kunnen we voor het eerst terugkijken naar hoe de klimaatbeweging zich heeft ontwikkeld. Het optimisme dat de eerste jaren kenmerkt maakte steeds vaker plaats voor wanhoop en de bevlogen woorden verplaatsen zich van onder de systeemplafonds de straat op. En al die tijd, terwijl de aarde steeds verder opwarmde, terwijl meer en meer burgers zich ontpopten als activisten, terwijl industrie zich suf lobbyde om niet aan de banden te worden gelegd, bleven mensen taal gebruiken om op te roepen tot verandering, om te beschrijven wat er plaatsvindt en om zich andere werelden voor te stellen.

Keeping the pieces in chronological order has one main benefit. It’s a nagging reminder that we are in a fast-moving crisis, even though it may not always seem so. - Naomi Klein

Speeches die we tegenkwamen

Jimmy Carter (1979)

Avisha Siddiqa (2022)

Margaret Thatcher (1989)

Severn Suzuki (1992)

Mia Mottley (2021)

Greta Thunberg (2019)

Boeken die
we lazen

Donella Meadows - Beyond the Limits

JaapTielbeke - We waren gewaarschuwd

RobinWall Kimmerer - Braiding Sweetgrass

Naomi Oreskes en Eric Conway - Merchants of Doubt

Amitav Ghosh - The Great Derangement

Kohei Saito – Systeembreuk

Naomi Klein - On Fire

Ayana Elizabeth Johnson en Katharine Wilkinson - All We Can Save

Bekijk de agenda